|
2022 05: Duitsland - Moezel
Fietsen langs de Moezel, van Koblenz naar Trier.
Spanje was een heel eind rijden, deze keer, met mooi weer, bleven we dichter bij huis. Woensdag 4 mei vertrekken we voor ruim een weekje fietsen aan de Moezel en natuurlijk leuke plekjes ontdekken en genieten. Vroeg in de middag komen we aan op onze eerste camping: Gulser Moselbogen bij Koblenz. Het is een mooie camping, met ruime plekken. We zijn erg gastvrij ontvangen en wegwijs gemaakt met goede tips. Zo heeft de camping 2 extra poorten (wij kregen de sleutel) waardoor we super snel naar de Moezel konden lopen en de ”MoselRadweg”, het fietspad van de Moezel, konden bereiken.  Wat een luxe. Want we hebben een schotel voor Canal Digital aangeschaft. In Spanje (in februari en maart toen de avonden vrij fris waren) miste we toch wel een beetje de TV. Hier langs de Moezel de nieuwe schotel getest. Het werkte allemaal direct. Op de camping waren natuurlijk veel campinggasten. Maar het meest opvallend op de camping en de Moezel waren de Nijlganzen.  De Nijlganzen, die eigenlijk gewoon eenden zijn, hebben de Moezel overgenomen. In Nederland zie je op het water overal de Wilde Eend, rondom de Moezel zie je het meeste de Nijlgans. Ik heb hem daarom ook maar de Moezeleend genoemd.   Op 5 mei hebben we Koblenz bezocht. Meest bijzondere is het beroemde Deutsches Eck. Dit is de plek waar de Moesel in de Rijn uitmondt. De landtong is aangelegd en in 1897 werd het nationale monument er neergezet. Het ruiterstandbeeld van keizer Wilhelm I werd in de tweede wereldoorlog vernietigd. In 1987 was er een burgerinitiatief om het beeld te herstellen, maar pas in 1993 is het weer in ere hersteld.                 Het was zonder meer een indrukwekkend monument en ook het samenkomen van de 2 rivieren heeft wel iets.           Zoals elke goede toerist weet is deze plek uitermate geschikt voor een selfie.    Natuurlijk bezochten we ook nog het centrum van Koblenz.        Vanuit Koblenz hebben we de fietstocht gemaakt die vanaf camping ca 40 km. In totaal hebben we tussen de 50 en 60 km gefietst. Dat betekende dus zadelpijn. Maar toch de moeite waard, onderweg hadden we mooie plekjes in gedachte zoals: De Klosterberg in of bij Lehmen. Ik had ergens gelezen dat er een prachtig uitzichtpunt zou zijn. Maar wij hebben geen uitzicht op het uitzichtpunt gehad. Waarschijnlijk iets gemist. Onderweg lang het MoselRadweg: Razejungewingert. Ja, gevonden, gepauzeerd: soort kruidentuintje. Dan in Kattenes: Tal der 13 Muhlen. Ja, op een afstand zag ik een mooi huisje, maar ook hier zullen we wel iets hebben gemist.  Onder de snelweg door.  En zomaar onderweg, vanaf het fietspad, over het spoor, de weg en het water, een mooi dorpje. Typisch Moesel. En foto’s van de Burcht Thurant. Daar kunnen we morgen wel een naar toe gaan en alles van dichterbij bekijken.   Verder gegaan, over een brug, via andere zijde van de Moezel terug. Was lang fietsen niet erg, en we leerden dat de Duitsers niks snappen van fietspaden. Je bent ergens aan het fietsen op een fietspad en dan staat er ineens ”Einde fietspad”. Of het begint zomaar ergens: Anfang. Hoezo????   Op vrijdag 6 mei gaan we verder. We bezoeken de Burcht Thurant, die we vanaf de andere kant van de Moezel hadden gezien. Is een leuke plek, maar de burcht stond deels in de steigers en we hadden ook nog een andere Burcht op het programma staan voor vandaag.  Maar hieronder nog even enkel foto’s van onderweg, in de buurt van Alken     Die andere burcht stond niet in de steigers: Burcht Eltz. Om er te komen reden we best steil de berg op, smalle weggetjes, en kwamen op een soort hoogvlakte, Müdener berg. Na een paar kilometer vonden we de camperplek, die redelijk dicht bij de burcht ligt.  Vanaf hier was het maar een kleine wandeling, maar met best wel steile paden. We zijn niet helemaal bij de burcht geweest, maar liepen een andere route. Dat leverde een prachtig zicht op de burcht op.     Via een omweg in de bergen wilden we weer bij de Moezel uitgekomen. In de buurt van Brohl kwamen we voorbij prachtige velden met koolzaad in bloei. Uitdaging voor een paar leuke foto’s.          Na deze oase van gele bloemetjes gingen we verder naar 1 van de bekendste plaatsen aan de Moezel: Cochem. We gingen naar ”Mosel camping Cochem”. (www.mosel-camping-cochem.de) Hier was het best wel wat drukker. Als buurman hadden we Wim de Triker, met zijn caravan erachter. De camping was op zich prima, en zoals alle campings hier: direct aan de Moezel. Na een dagje dat we veel hadden gereden met de bus was het weer traptijd. Zaterdag 7 mei: Fietstocht. Eerst naar de Rijksburgt van Cochem, met een prachtig uitzicht over de stad.         Nog even door het stadje met de fiets.    Nog even onderweg.   Lunchen deden we in het VinoForum in Ernst. Je snapt het al, zoals alles hier bij de Moezel is er maar 1 ding belangrijk: Wijn, Weingut, wijnproeven. Als we bij VinoForum pauzeren vragen we voorzichtig of er ook iets te eten is. Gelukkig.  Uiteindelijk werd het weer een flinke fietstocht, we hadden beide weer een zere kont. Op zondag vertrokken we vanuit Cochem. Op ons gemakje verder gereden. Onderweg kwamen we nog door Zell. Ja, bekend van de bekende zwarte kat wijn. Wij stopte voor deze leuke versiering op een rotonde.    Deze leuke rotonde doet de wijn als prettig voorkomen, maar vanuit ons geheugen komt een absoluut minder smakelijke wijn naar boven. We gingen verder naar BernKastel-Keus. We reden door naar de KNAUS camping, maar gezien de mooie ligging toch even een prijscheck via internet gedaan. 2 nachtjes zou boven de 80 euro uitkomen. Das wel erg gortig. Dus terug gereden naar Moselcamping Bernkastel. Daar wilde we ons aanmelden. Het was druk bij de receptie. De opmerking van de medewerkster dat het leegmaken van het chemisch toilet 2.50 zou kosten, vonden we van de zotten. Elke camping is inclusief gratis gebruik van wc (toilet), dus gratis poepen en plassen. Als je poept en plast op je eigen toilet en die wilt leegmaken kost dat 2.50 ?? Hier camperen met zulke gedachte? DOORSPOELEN! Dus wij weer verder. 100 meter verder is een prima camperplek Studert-Prum. Een wijnhandelaar die ook een camperplek heeft. Bij de wijnhandelaar ook meteen een paar flesjes echte wijn van de Moezel gekocht. Het is ondertussen maandag 9 mei geworden. In Bern-kastel had ik graag het museum van de oude technieken bezocht.  Maar je snapt het al, 6 dagen open, op maandag dicht. We hadden ook een fietstochtje van een kilometer of 30 uitgezet. Onderweg zagen we: - het museum van de buitenkant (foto hierboven) - gingen we de berg op met de fiets op zoek naar het uitzichtpunt wat als mooiste Moezeluitzichtpunt werd beoordeeld in 2020. En terecht.       Schloss Lieser kwamen we voorbij. Erg mooi en netjes.   Via de overkant van de Moezel terug gefietst. En nog even door het oude centrum van Bernkastel gefietst.   Bij de bakker kochten we heerlijk broodje, meteen opgesnoept. Ik kon het niet nalaten een panoramaview te maken van het kleine pleintje. Wel leuk om te zien, maar alles is compleet uit het perspectief gehaald. We gingen vanuit het centrum op zoek naar een klein watervalletje Tinkeler. Was wel erg klein, maar ach ja.  En weer terug naar de camperplek om lekker de rest van de middag niks te doen en genieten van het prachtige weer. Op dinsdag gaan we weer verder. Met de bus kijken naar een romeinse villa in Mehring.       Best een vreemde plek, want er is gewoon een hele woonwijk omheen gebouwd. Er was nog een tweede villa, maar de weg daarheen was afgesloten. Dan maar rustig verder gegaan naar onze volgende plek om vandaar uit Trier te bezoeken. Eerst nog aan de rand van Trier op een kleine camping gekeken, maar toch maar door naar het dorpje Igel: Campingplatz Igel. Een kleine camping, met een zeer vriendelijke eigenaar die alles doet, de receptie, het gazon, het toewijzen van plaatsen en het bakken van friet. Maar een prima plekje hadden we er. Sanitair werd grondig gereinigd. De dame was er regelmatig te zien en gaf steeds weer instructies. Tijdens een wandeling door het dorpje Igel zagen we ook nog de Zuil van Igel. Die bleek later ook romeins te zijn.  De volgende dag naar Trier, een fietstocht van ca 9 kilometer, rustig langs de Moezel. Met prachtig weer zon en een graadje of 28. Alle mogelijke romeinse bezienswaardigheden bezocht.       We begonnen bij de Barbarathermen. Dit was een enorm groot badhuis, net als de Kaiserthermen die we later bekijken. Maar eerst het centrum in. Natuurlijk naar de Porta Nigra.    Natuurlijk door het centrum gelopen. Aardig druk al.    De Kaiserthermen Ook de Dom van Trier van buiten bekeken. Voor Lia een tegenvaller, had hem mooier verwacht.       Aan het pleintje met de Dom  De evangelische Constantijnkerk die vast staat aan een mooi paleis: Kürfürstlicher Palais. (zie hieronder)    In de paleistuin nog even een terrasje gepikt. Erg veel stuifmeel en pluisjes in de lucht en door de wind ook in ons eten. Maar verder prima. Verder als goede toerist het centrum bezocht en de DM markt om zelf te onderzoeken of de prijzen bij het Kruidvat bij 2e gratis inderdaad nog steeds te hoog zijn. We weten het nu zeker. Het Kruidvat mag binnenkort ontploffen. Dan het centrum uit en net buiten de stad naar het Amfitheater. Erg leuk om even te bezoeken.     Dan nog even naar een uitzichtpunt over Trier bezocht. Wel mooi hoor.        Net voor we Trier weer willen verlaten nog even de romeinse brug van Trier op de foto gezet.  maar eerlijk toch? die in Maastricht is veel mooier. Maar Trier heeft wel wat meer romeinse nalatenschap. En dan is het al weer donderdag. We hebben al een week naar de rivier de Moezel gekeken, een enorme berg wijnbergen gezien, allemaal mooie kleine dorpjes, campings aan de moezel, terrasjes voor alleen Bitte ein Bit, en witte wijn, ... ja een beetje tijd om weer naar huis te gaan. Graag wil ik onderweg nog ergens roofvogels spotten. In de Eiffel zijn daar toch wel mogelijkheden voor. Dus wij die kant op, maar niet goed voorbereid. Onderweg wel wat reeën gespot en ook roofvogels. Wow, zie Lia. En dat klopte ook, alleen anders geschreven: Wouw. Maar we konden nergens stoppen. We rijden verder en maken een stop in Prüm. Leuk plaatsje waar we ons laten verwennen op koffie en Apfelstrudel. De paraplus waren echt nodig voor de heerlijke zonnestralen.   Onderweg nog even een stop bij een uitkijkpunt over een deel van de Eiffel gemaakt.  ven later kwamen we aan bij een soort bezoekerscentrum. Maar we moesten al de slagbomen voorbij, en de euro’s zouden gaan tellen. Zonder dat we wisten wat er te zien was. Ja, wat gedaan. Waar naar toe? We gaan verder naar een Camperplek, vlak bij Simmerath, ja bij de Paulushof, waar we voor de camperperiode ooit een verregend weekend hebben gehad. De gemeentelijke camperplek zal de tekorten voor de gemeente moeten vullen, lijkt het. De plek kost 15 euro. Stroom moet je afrekenen, drinkwater alleen per euro, en het chemisch toilet gaat ook alleen leeg met een euromunt. De toiletgebouwen die er bij horen waren dicht, een verwijzing naar een gebouw stukje verder op leverde ook alleen gesloten deuren op. En verder is hier niet veel te zien. Eigenlijk is het wel mooi geweest. We besluiten maar door te rijden, even gezellig bijkletsen met Liesbeth en Ge in Zuid-Limburg. We overnachten tot slot op de prettige camping in Epen, de Oosterberg. |