|
2021 08: Ile de Ré
Eiland van smalle straatjes en witte huizen. Onze bedoeling was een fietstochtje langs de Moezel. Maar de weersvoorspelling vertelde dat er net zoveel water boven als in de Moezel zou kunnen zijn. Fietsen in de regen is niet alles, maar lekker in de zon zitten en aan het strand is dan best wel een redelijk alternatief. Daarom vertrokken we dus naar Frankrijk. Onderweg besloten we dat we naar Ile de Ré zouden gaan. Een klein eilandje even boven Bordeaux. Maar eerst overnachten na een kilometer of 800 op de camping: Camping des Varennes in Mûrs-Erigné, vlakbij Angers.  Foto van de receptie. Alles is verouderd, maar wel schoon. Aardige meneer voor ontvangst. Wij hadden een prima plekje. Je ziet het hier en nog een paar andere foto’s.     Kijk, ons plekje voor de eerste nacht. We gingen verder naar Ile de Ré. Een eilandje, ongeveer de helft van Texel, maar dan met over het algemeen mooier weer. Het ligt voor La Rochelle. Met het reisje over de brug van ruim 3 km, met 16 euro tol, is ons totaalbedrag aan tolwegen heenreis gekomen op 111,- Euro.  We gingen naar Camping Les Dunes, www.campingdesdunes-iledere.fr. Zeker geen grote camping, en was feitelijk onder 1 dak. De vele bomen zorgden voor een bijna compleet dicht luifel. Er kwam bijna geen zon doorheen. Wellicht prettig als het 40 graden is, maar we misten de zon wel een beetje op de camping. Maar het strand was maar zo’n 300 meter van de camping af, met volop zand, en soms net te veel wind. Maar we hebben er van genoten. Ook nog tijd om rond te rijden met de fiets, en later, met de camper. Weer een hele serie foto’s bedoeld als indruk. La Couarde-sur-Mer, het volgende dorpje.     Een fietstochtje door de oostkant van het eiland.                   En dan een probleem. De nummerplaat is van de auto/fietsdrager gesloopt. Niet leuk, want stel dat iemand hem achter op zijn aanhanger hangt en met 180 door Frankrijk scheurt. De boete komt naar ons. Dus naar de politie in het volgende dorp om aangifte te doen. (volgens advies van rijksoverheid.nl) Maar dat was de gemeentepolitie. Die stuurt ons door naar de gendarmerie een dorp verderop. Na uitleg in gebrekkig Frans met wat Engels terug, kregen we een formulier in Frans/Nederlands (met Duits er hier en daar ook nog bij). Van karton maar even een tijdelijke oplossing gemaakt.    Na het politiegedoe en verloren tijd, besloten om met de auto maar verder het eiland te ontdekken. Deze opvallende zwart-wit kerktoren stond in Ars-en-Ré. Hieronder de vuurtoren van het meest westelijke puntje: Phare des Baleines.   Bij deze vuurtoren is groot ”visnet” gemaakt. Door een stenen muur te bouwen is een soort bekken ontstaan waar door de getijden steeds bij afgaand water een heleboel vis gevangen bleef in dit bekken. De vroegere bewoners een mooie manier om snel vis te kunnen vangen. Het muurtje kun je nog een beetje zien.   Ons volgende plekje werd Granville. Volgens een website van een camping met Monaco van het Noorden. Wij hebben het er niet in terug gezien. Maar wel een aantal andere dingen, zoals dit bijzondere zwembad. Een zwembad in zee. Bij eb zijn er zelfs 2 baden te zien. Het was opgaand dus hier alleen het hoger gelegen wedstrijdbad, met 6 startblokken te zien, het andere bad lag al onder water. (Maar ja, een zwembad ligt vaker in de clinch met water). Natuurlijk ben ik er naar toe gezwommen en heb natuurlijk ook in het wedstrijdbad gezwommen. Geluk voor mij: ik was de snelste. (maar ook de enigste deelnemer)     Granville hierboven vanaf het strand, de laagte gezien en hieronder vanaf de hoogte.    Vanaf het hoogste gedeelte van de stad een mooi overzicht over de stad.  En dan de laatste plek. Portel bij Boulogne-sur-Mer. Maar onderweg kochten we ons dagelijkse brood: 2 croissants en 2 baguettes. Je kunt het opeten, of even toch iets anders??   I just keep on dreaming. We kwamen aan, niet alleen in gewicht, maar ook op onze volgende stop: Camping: Camping Le Phare d’Opale Tohapi in Portel bij Boulonge-sur-mer. Het bijzondere hier was zeker wel de ruine van het fort: Fort de l’Heurt. Napoleon heeft het even na 1800 laten bouwen. Totaal in elkaar gestort hebben de Duitsers er in de tweede wereldoorlog de bovenkant vlak gemaakt. Er stonden schijnbaar nog wat muurtje op, maar in 1998 is tijdens een zware storm van alles van het eilandje afgesloopt. Bijzonder is de spoorrails over het strand. Nu meer roest dan ijzers.       Je ziet ze al: de meeuwen. Wat willen ze? De mosselen. Het schijnt hier de grootste mosselbank van Europa te zijn waar je gratis en voor niks mosselen mag verzamelen. Gratis? Dus allemaal Nederlanders? Ne hoor, het zijn Fransen en Franse meeuwen die zich tegoed doen aan deze lekkernij. Voor mij geen lekkernij, maar een lekkernee. Maar smaken verschillen.     We hadden nog een fietstochtje naar Boulogne. Maar dit was zeker geen succes. Toen we eindelijk in de buurt kwamen van het centrum besloten we maar terug te gaan. In het kader van een veiligere fietstocht kozen we over het rustige (het was zondag) industrieterrein te fietsen. Dit bleek zeker gericht te zijn op vis. Ook op zondag moeiteloos te ruiken. Wat een stankzooi. Jammer dat we uiteindelijk nog een stuk terug moesten fietsen omdat we niet naar de camping verder konden. Long-Live-Google-on-route-4-Bikes. Uiteindelijk was het toch gelukt. Lopen naar het strand en weer heerlijk van de zon genieten was geen enkel probleem. We liepen weer even naar het fort en maakten foto’s richting camping en dorp.    En dan een foto vanaf het hoogste punt van de camping.   Op onze laatste avond van de vakantie deden we onze 2e poging: Zonsondergang in de zee. Jammer dan, bijna gelukt. Een meeuwtje met de lamme vleugel kwam dicht bij ons. De zon leek er ook dicht bij te komen.      Hij lijkt in de zee te dalen, dus we doen maar alsof. In elk geval een mooie afsluiting van onze vakantie. Na 2250 km kunnen we zeggen dat we er van hebben genoten. We gingen naar Frankrijk voor de zon. We hebben genoten van de zon. Heerlijk!! |